Dwerg werkplaats
Tekst en foto's: Dilek Iusuf
Ass-whupping! Ja, een moeilijk woord om te zeggen als je pas 2-3 jaar oud bent, maar onze Dwergen doen het geweldig!
Na zoveel grijze en donkere dagen hebben we een beetje kleur in ons leven gebracht. Zo hebben we de kleuren geleerd, een regenboog gemaakt en met kleurrijke ringen gespeeld, waarbij we ons hart hebben uitgedanst.In 2018 hebben we het record voor het aantal Dwergen gebroken, het is een enorme vooruitgang sinds de eerste Little Romania-bijeenkomsten :). Vind je de verschillen? 2018:2015:Bedankt voor het meedoen! Tot volgende week als we yoga doen en leren over de kleur wit (zoals sneeuw)!
Roemeense taal en cultuur
Tekst: Eliza van Peppen
Welkom terug! Mogen we allemaal een jaar van gezondheid, vreugde en voldoening hebben! Wat een vreugde om de kleintjes weer te zien en nieuwe kennissen te maken. Onze klas is uitgebreid met "eerstejaars", aan wie we nogmaals "Welkom!" wensen.
Onze les begon met een korte introductie van ieder van ons en onze groeten voor het begin van het jaar. We deelden onze vakantie-indrukken en haalden herinneringen op aan de maanden van het jaar en het seizoen waarin we ons bevinden.
Om elkaar beter te leren kennen en andere zintuigen dan het visuele te ontwikkelen, speelden we een kinderspel. Ken je het spel "Vlieg"? Een kind staat in het midden met een hand voor zijn ogen, hij is een bloem, de anderen zijn vliegen die rond de bloem zoemen en een van de vliegen zal de bloem aanraken. De bloem wordt wakker en raadt wie hem heeft aangeraakt. Het begin was wat trager, maar toen ze eenmaal in het spel zaten, waren het gemak waarmee ze raadden en de uitleg achteraf indrukwekkend. Bijvoorbeeld: 'hij had een kleine lichte vinger, dat kon alleen maar 'X' zijn'; 'nou, ik voelde een vinger naar beneden drukken en ik dacht dat het 'Y' moest zijn'; 'ik hoorde een zoemend geluid en ik wist waar het vandaan kwam en wie het gemaakt had'.
Zang, goede wil en lezen ontbraken niet. We luisterden naar het liedje "Het sneeuwt weer" en probeerden het te leren, natuurlijk hebben we nog oefening nodig om de tekst onder de knie te krijgen.We lazen "Het verhaal van de sneeuw en het sneeuwklokje" uit het boek "Verhalen van de kalender" van Julia Jordan. Het is een eenvoudig en mooi verhaal over hoe de sneeuw de kleur wit kreeg. Ik gebruikte het creatieve moment om ervoor te zorgen dat de tekst goed werd begrepen. De kinderen kregen een oefening om een winterlandschap met sneeuw en sneeuwklokjes als belangrijkste elementen in beeld te brengen. Het verhaal ging ook over andere bloemen die de sneeuw hun kleur gaven (roos, sneeuwklokje, zonnebloem, lelie). Zo ontdekten we welke kleuren ze zijn en hoe ze eruit zien.
Ook uit de tekst van het verhaal hebben we de letter en klank "i, I" geleerd (herhaald). Eerst tekenden we het in de lucht met onze vinger, daarna met ons lichaam, daarna identificeerden we woorden in de tekst met deze letter (winter, sneeuwklokje, eerst, bloemen, verdriet, grassen). Tot slot gebruikten we ons schoolbord smart om een oefening te doen waarbij we woorden moesten aanvullen zoals i-a (r, n, ă → winter), i-l (e, n → ring), i-p-e (e, u, r → konijn) etc. Het was een geslaagde oefening!
We kijken ernaar uit om jullie aanstaande zaterdag weer te zien voor een nieuwe les, wanneer we verder gaan met het thema "Winter: wintersport".
Spelen, persoonlijke ontwikkeling en fotografie
Tekst en foto's door Raluca Tudorache
Ik wens jullie een energieke start van het jaar en een fantastisch, voorspoedig jaar vol kleine en grote vreugden.
Samen met de kleintjes krijg ik tijdens de workshop de kans om te genieten van bijzondere momenten, om nieuwe dingen te leren, om op verschillende manieren te blijven spelen, maar ook om serieus te kijken naar toegepaste kunst en wetenschap.
Ik ben blij dat ik kinderen heb ontmoet die vol goede moed en tomeloze energie zijn, die klaar zijn om de handen uit de mouwen te steken en die nieuwsgierig zijn om dingen te proberen die ze soms vreemd vinden. Tenminste in het begin. Hoe zou het zijn om de wereld met nieuwe ogen te bekijken? "Wat bedoel je, met andere ogen?" zouden ze eenvoudig en onschuldig zeggen. Nou, we hebben maar één paar. Slim als ze zijn, hadden ze meteen door wat ik van ze vroeg en dit spel dat begon als een spelletje werd spannend en ingenieus.
Na een tijdje van elkaar kietelen, achtervolgen en aaien, werden we ons plotseling bewust van welke emoties we voelden en probeerden we onze emoties door te geven. Het was interessant om te zien hoe ze dat probeerden. Ze werden veel meer beschikbaar dan voorheen. Wat me doet denken dat ergens alle lessen die we samen hebben doorgemaakt hun vruchten afwerpen. Soms zijn we niet vergeten om te letten op hoe we ons uitdrukken en we hebben zelfs nieuwe woorden opgeschreven. We concentreerden ons op vogels en spraken over de verschillende soorten vogels die we hier hebben, de achtertuinvogels, maar ook de reizende vogels die in zwermen naar warme landen vliegen, waarbij we hun geluiden en vlucht imiteerden.
Daarna oefenden we met getrainde aandacht in de diepte kijken, waarbij we details opmerkten die we soms over het hoofd zien: van wat je uit het raam van het huis van de buren kunt zien tot wat er in de verte is. We beschreven hoe we de wereld in detail zien, welke vormen dingen hebben of hoe ze eruit kunnen zien als de afstand te groot is en vormen wazig worden. Ze waren verbaasd te merken hoeveel details zich vlak onder onze neus bevinden, zonder dat we het meestal merken.
Daarna ontspanden we ons met een kaartspel vol raadsels en aan het einde gebruikten we de resterende energie om een spelletje charades te spelen, waarbij we om de beurt helikopters, raceauto's, cactussen of boerentantes werden.
De volgende keer richten we ons op fotografie. Vergeet niet een kleine digitale camera mee te nemen. Het zou ideaal zijn als de camera een klein schermpje heeft waarop je de foto meteen kunt zien.
Dus, tot snel en een fijne week!
