Dwerg werkplaats
Tekst en foto's: Nicoleta Oprea
Lente, welkom!
We waren blij elkaar zaterdag te ontmoeten in een nieuwe workshop, waar de lente weer in de schijnwerpers stond. Omdat we dol zijn op bloemen en kleuren, dachten we het seizoen te komen verwelkomen en bereidden we ons voor met alle benodigdheden. We knipten een mandje uit voor de kinderen dat ze, ieder naar eigen inzicht, versierden met zelfklevende stoffen bloemen. We koppelden elke bloem aan een kleur en langzaam, langzaam leerden we ze allemaal kennen. Samen maakten we een lijst van de bloemen waarvan de kinderen de naam al kenden en luisterden we naar het liedje 'Lentebloemen'. Toen de mand met bloemen gevuld was, gaven de kinderen hem aan iemand die hen dierbaar was... hun moeder.Daarna gingen de jongste dwergen met elkaar om, bouwden torentjes van kubussen of werden aangetrokken door ander speelgoed dat we naar elke workshop brachten. We hadden altijd zin om te spelen en op de achtergrond van leuke deuntjes dansten we als eendjes en huppelden we als kikkers en hadden we een geweldige tijd.
Roemeense taal en cultuur
Tekst: Eliza van Peppen
Hier komen we bij onze laatste les over de lente. Een les over synthese door middel van lezen, spelletjes en plezier. Natuurlijk zullen we ook verwijzen naar dit seizoen waar we allemaal van houden, een seizoen van vernieuwing waarin alles elke dag verandert en de natuur ons influistert dat het leven overal is en dat er geluk is in elk begin van de lente.
Bij het lezen van "Oana en Alex redden de lente", een aflevering van het tijdschrift Mekki, met Alex en Oana, twee kinderen die een wandeling in het park maakten en een ongewoon avontuur beleefden, hielden we onze adem in.
"Zdup... tronc... zdrang... een gat in het asfalt slokte hen op.
- Help! De wervelwindgolf de twee kinderen hebben de diepten van de aarde bereikt. Hier zijn begraven geheimen. We kennen het gefluister./ We houden wortels en insecten vast,/ Flirtende takken en dorstige zaden/Beauty!
Ze ontmoeten de 'Wijze Man van de Aarde' die hen verdrietig vertelt waarom de sneeuwklokjes, rozenstruiken en andere zaden weigeren te ontkiemen en te bloeien. Ze zijn van streek omdat de aarde vol afval zit. Alex en Oana beloven te helpen zodat de lente snel kan terugkeren. Terug in het park beginnen ze samen met andere jonge en oude vrienden een afvalinzamelingsactie. Met hun hulp kunnen de voorbodes van de lente weer verschijnen!
De kinderen toonden veel vaardigheid en slimheid door enthousiast de vragen te beantwoorden: 'Met wie gaan Oana en Alex uit? Waarom kunnen de sneeuwklokjes niet bloeien? Wat bedoelen ze? Wat beslissen ze? enz.".
Ons avontuur ging verder met twee bewegingsspelletjes waarbij we onze verbeelding en woordenschat trainden door bewegingen na te doen die door woorden werden gesuggereerd. Het kleurenpalet en de geluiden van vogels inspireerden ons om de spelletjes te spelen.
Onze workshop eindigde met grafische ontwerpoefeningen, schrijfoefeningen voor de fijne motoriek en een creatief moment. We leerden over vogels en hun heerlijke gezang bij het aanbreken van de lente. Daarom besloten we ze te vieren door vogels met kleurrijk verenkleed te maken (piepers, nachtegalen, zwaluwen) met collage- en boetseertechnieken.
Ik kijk ernaar uit om jullie te zien bij onze volgende les op 7 april, wanneer we samen "Heilig Pasen" zullen vieren.
Spelen, persoonlijke ontwikkeling en fotografie
Tekst en foto's door Raluca Tudorache
Na het toveren van de lente hadden we hier afgelopen zaterdag een heerlijk zonnetje.
Het was heel verleidelijk om erop uit te gaan en de eerste sporen van de Nederlandse lente te verkennen. Maar voordat het verkennen begon, spraken we over de details en de finesses. We oefenden ons arendsoog om ongeziene dingen aan de horizon op te sporen, om ze vorm te geven en zelfs om te fantaseren hoe ze eruit zien en wat ze zouden kunnen zijn. Nadat we onze zintuigen hadden getraind en onszelf hadden uitgerust met het nodige gereedschap om de werkelijkheid tot in detail te verkennen, moesten we een speciale inspanning doen om niet toe te geven aan de verleiding om in de zon te gaan liggen, op schommels te schommelen of te voetballen met onbekende kinderen :).
We hielden onze focus en de verkenning begon met een knal. De nieuwsgierigheid en verbeelding van de kinderen is grenzeloos. Ze blonken uit in het toepassen van wat we hadden besproken en ze vonden het niet alleen niet moeilijk, maar ze werden al snel heel inventief door zelfs begrippen die we een paar lessen geleden hadden besproken bewust toe te passen: zoals compositie, perspectief, licht en, waarom ook niet, teamwork. Deze keer hadden ze niet genoeg camera's en verdeelden ze de camera's die ze hadden in teams. Ze werkten goed samen en hielpen elkaar, wisselden opmerkingen uit en analyseerden de foto's die tijdens onze expeditie waren genomen.We bestudeerden de natuur en probeerden alle mogelijke details te observeren: de stenen en hun vorm, hoe ze van kleur veranderen in de zon, de krijtstrepen van een tekening op de muur, een bamboestruik, een mozaïekbank, de bomen, hun schors, de pas ontloken bladeren, de lucht, de gebouwen en hoe ze afsteken tegen de lucht, hoe de schaduw op verschillende objecten valt. Ik heb portretten gemaakt, groepsfotografie, abstracte en spontane fotografie en zelfs fotografie met een installatie die van moment tot moment verandert.
Al met al was het een smakelijke en zeer interessante les. De tijd leek deze keer ook te kort, maar we kijken uit naar de volgende les, wanneer de kinderen ook prijzen krijgen voor beste groepsfotograaf, want we hebben duidelijk wat aanstormend talent.
Tot die tijd hoop ik dat jullie genieten van jullie kleine vakantie deze week!
