Dwerg werkplaats
Tekst en foto's: Nicoleta Oprea
We vierden het zaterdag op school met een groot en klein feest, de Dag van het Iei.
Gekleed in prachtige traditionele kostuums leerden onze dwergen over de Roemeense klederdracht, de schoonheid van zingen en het spelen van volksspelen. We verzamelden ons allemaal in een horde en dansten "Alunelul" en "Lief Roemeens spel".
Voor het creatieve gedeelte kregen de kinderen een blad met een klein meisje en een kleine jongen gekleed in folkloristische klederdracht, die ze versierden met specifieke motieven. Het uur zat vol spelletjes en we oefenden verschillende activiteiten die de kinderen leuk vonden, zodat we naar huis gingen met de vreugde dat we hadden deelgenomen aan een viering.
Roemeense taal en cultuur
Tekst en foto's: Cătălina Robu
"Hoe klein is de grote vakantie/en hoe heb ik het gemist."
Herinnert u zich Corina Chiriac en ons kinderliedje nog? In de bus die ons naar de 'Roemeense dagen' in Park De Hoge Veluwe bracht, werd Roemeens gezongen, kinderen en volwassenen samen.
Persoonlijk miste ik een busreis vreselijk en ik was erg blij toen de Roemeense school in Den Haag voorstelde om samen op deze reis te gaan. Het was een van hun eerste schoolreisjes voor de kleintjes en, hoewel ze aan het eind een beetje moe waren, zeggen we dat het de ervaring meer dan waard was.Nadat we thuis de boterhammen hadden verorberd, hand in hand, gingen we naar het Kröller-Müller museum. We maakten van het bezoek een spel, raadsels en fotosessies met de schilderijen, waarbij we erop moesten letten dat we de regels van het museum respecteerden en de andere gasten niet stoorden.Lopend in een rij, met veel pauzes waarvan we allemaal weten dat ze de sleutel tot succes zijn, gingen we op weg naar de locatie van de Roemeense Dagen. We konden niet verdwalen, want al van verre werden we begroet met live folkmuziek en een bedwelmende geur van barbecue. Maar eerst verbrandden we wat energie bij een prachtige speeltuin midden in het bos. De stand van Rompro bood ons onderdak en hield ons bezig met een kleurwedstrijd van folkloristische platen. Een welkome onderbreking want de kleintjes waren een beetje moe. Slagerij Luca, die we bedanken voor zijn hulp, bood ons kleine en gegrilde worstjes aan. Ik weet niet hoe de tijd voorbij vloog, maar op de een of andere manier zaten we na nog een speelsessie weer in de bus, Tom & Jerry te kijken, sommigen van ons, terwijl anderen omvielen van vermoeidheid. Heel, moe en stoffig keerden we terug naar Amsterdam waar onze ouders ons opgewonden stonden op te wachten. We namen afscheid van de schattige schoolkinderen in Den Haag en wensten elkaar "Tot de volgende keer!".
Spelen, persoonlijke ontwikkeling en fotografie
Tekst en foto's door Raluca Tudorache
Onze tocht op zaterdag 23 juni was een geweldig, mooi en schuimend avontuur.
Toen we bij het Kröller-Müller museum aankwamen, beseften we hoeveel we nog te ontdekken hadden. We probeerden met alle andere kinderen mee te doen, maar onze nieuwsgierigheid was groter en onze interesse in kunst iets anders. Dus ging ik samen met de kinderen van de Speelwerkplaats op een speciale verkenningstocht langs de werken in het museum.We praatten met de kinderen over een aantal heel belangrijke kunstenaars in het museum, waaronder Brâncuși, we gingen terug naar begrippen waar we het vroeger over hadden, zoals realistische kunst, abstracte kunst, daarna over een aantal stromingen: impressionisme, expressionisme en futurisme, over beeldhouwkunst en installaties. We vergeleken de kunstenaars met elkaar, we keken naar hoe het weer wordt weergegeven in de schilderijen van de grote impressionisten-pointillisten, hoe gevoelens worden weergegeven in de fovisisten en ideeën in de futuristen. We spraken over abstracte kunst en Brâncuși's ideale vormen.
We zagen een grote collectie schilderijen van Van Gogh en legden uit waarom hij de kleuren gebruikte die hij gebruikte, over de personages in zijn schilderijen, zijn turbulente maar magische leven en andere symbolen. We ontdekten subtiele details in zijn landschappen en genoten van de vroege beelden van Nederland van zo'n honderd jaar geleden.
We aten een welkomsthapje op het gras voor het museum en gingen toen op weg naar het Nationale Park De Hoge Veluwe, waar de rook van Roemeense barbecues al als een regenwolk over het park opsteeg en waar het stuiterende gezoem van de muziek uit de regio vandaan kwam.Na het ontspannen in de speeltuin maakten de kinderen zich klaar om wat typisch Roemeens eten te proeven en gingen ze vrolijk verder met de tweede gang: de worst en de beloofde kleine. Er volgden bladerdeeg, amandelen, limonade en met volle buiken in bomen klimmen. En last but not least een beetje Horezu aardewerk, waardoor we weer te laat waren voor de bus. Maar wat zou een reis zijn zonder bewolkte of avontuurlijke achterblijvers?
Al met al keerden we huiswaarts met zand in onze schoenen, stoffig, moe maar met veel goede herinneringen...
