Dwerg werkplaats
Tekst en foto's: Nicoleta Oprea
We waren blij elkaar zaterdag weer te zien voor een workshop. Terug van vakantie, kwamen we terug met nieuwe kracht en veel speelsheid.
In dit uur betraden de kinderen de fascinerende wereld van sprookjes en ontmoetten ze twee personages: Ping en Apolodorus.
Ping is de held van ,,A Penguin Story" door Marcela Peneș. Hij is een kleine, aaibare en schone pinguïn, die er erg op gebrand was om zijn kleren schoon te houden. Iedereen bewonderde hem om hoe schoon en glanzend zijn smoking was, en hij was er trots op. Omdat Ping weigerde buiten te spelen met andere kinderen uit angst om zijn kleren vuil te maken, had hij geen vrienden. Toen hij naar school ging, liep Ping niet alleen, anders werd hij vies. Zijn ouders droegen hem op hun voeten en zelfs zijn schooltas. Alle kinderen lachten hem uit en begrepen niet waarom hij zich zo gedroeg. Hierdoor begon Ping eenzaam te worden. Op een dag viel een pinguïn in een holte en verstuikte zijn poot. Hij wist niet wat hij moest doen. Hij riep om hulp. Ping was in de buurt. Hij bereikte hem zonder vertraging. En zonder aan zijn vacht te denken, hield hij niet op tot hij hem uit de spleet tussen de gletsjers hielp. Vanaf die dag begreep Ping wat vriendschap betekende. Zijn vacht was net zo schoon, maar dat was nu niet meer het belangrijkste voor hem.
Het tweede personage dat de kinderen ontmoetten was ook een pinguïn.
Eva nam ook haar vriend Apolodor mee naar school, genoemd naar de hoofdpersoon in Gellu Naum's ,,Het boek van Apolodor". Ze bracht ook het boek mee waaruit we enkele passages lazen. De kleintjes leerden dat Apolodorus in het koor zingt en dat hij goede vrienden aan zijn zijde heeft, de leeuw Amedeus en de kangoeroe Elia. Hij miste zijn land heel erg en verlangde terug naar Labrador. Het prachtige verhaal van Apolodorus kan alleen worden verteld als je meegaat op zijn levensavontuur.
Op een creatieve manier maakten de kinderen een pinguïn. Ze brachten wit papier aan op zwarte plastic bekertjes. De oranje ballen waren de omtrek van hun handen en de ondeugende pinguïn was klaar.
Vanaf dit uur kon de pinguïndans niet ontbreken. Ook al zijn we geen grote dansers, we hadden allemaal plezier in het imiteren van de bewegingen van de pinguïn op de maat van de muziek.
Het laatste spel van het uur was "Stenen Brug". De handen van de kinderen vormden samen met de handen van de ouders een brug waar we allemaal onderdoor liepen.
Spelen, persoonlijke ontwikkeling en fotografie
Tekst en foto's door Raluca Tudorache
De afgelopen les was weer een klein groot avontuur waarin we praktische dingen combineerden met plezier. Het onderwerp was heel eenvoudig: Fotovocabulaire - het verbeteren van de woordenschat en het vastleggen van geweldige fotoposes buiten de gewone context.
Dus gingen we op pad en waagden we een uitstapje, maar niet te ver van de school. We hadden als interesseobjecten: de natuur, interessante gebouwen in de buurt en voorbijgangers.
Dus maakten we een reeks afbeeldingen geïnspireerd op woorden die met elke letter van het alfabet beginnen, waardoor we veel Roemeense woorden onthielden, nieuwe leerden of er zelfs een paar uitvonden, wat dit nieuwe spel erg grappig maakte.
Het plaatjesalfabet is zo een spel van ontdekking en verrijking geworden.
De kinderen waren verrast om te ontdekken wat een breed palet ze hebben en vooral dat ze met één woord heel creatief en veelzijdig kunnen zijn. We stopten bij de letter L, want de les liep ten einde en het licht werd steeds zwakker.
De kinderen waren zo opgewonden dat ze de kleine snack vergaten die ze graag aten in de pauze.
En over hapjes gesproken, vergeet niet dat we aanstaande zaterdag op een andere locatie bijeenkomen voor de kookworkshop die wordt aangeboden door Adriana Miu.
Roemeense taal en cultuur
Tekst en foto's: Eliza van Peppen
Na een week vakantie zitten we weer vol enthousiasme en nieuwsgierigheid in de klas en pakken we een nieuw thema aan: 'Wij en onze talenten'.
Onze les begon met het voorlezen van het verhaal "Het verhaal van de babyegel" door Lucia Muntean. We hebben dit verhaal gekozen omdat het een mooi en eenvoudig verhaal is dat gaat over het proces van zelfontdekking en de verschillende vragen die we onszelf stellen in ons proces om onze eigen identiteit te vormen. Onze baby egel, klein en ogenschijnlijk fragiel, die op zijn eerste wandeling in de wereld de andere bewoners van het bos leert kennen, merkt met veel verbazing dat hij heel anders is dan iedereen die hij ontmoet. De babyegel zou willen dat hij eruitzag als een konijn, een kikker of een mus, maar uiteindelijk ontdekt hij dat het heel interessant is om een egel te zijn en leert hij de eigenschappen waarderen die hem anders maken dan anderen.
Met de hulp van de babyegel die niet wist wat de rol van zijn stekels was en die dacht dat iedereen op hem leek, ontdekten en benoemden we enkele van de talenten die we hebben (sommigen kunnen tekenen, anderen zingen, dansen, verhalen vertellen, voetballen, enz.) We spraken ook over de emoties die we voelden tijdens het verhaal, maar ook op andere momenten in ons bestaan. Zo kwamen achtereenvolgens angst/angst, verbazing, vreugde, moed en teleurstelling aan bod. Voorbeelden van de verschillende situaties waarin we ons blij, verbaasd of moedig voelden, lieten ook niet lang op zich wachten.
Samen met egels hebben we een lijst gemaakt van andere dieren die we kennen. We hebben een spelletje 'dierendominostenen' gespeeld en dieren ingedeeld in 4 categorieën: wilde, gedomesticeerde, huis- en bosdieren.
Met behulp van de personages "Bobiță en Buburuză" leerden we over vriendschap en hoe we onze vrienden moeten behandelen.
We zongen en stuiterden op de maat van het liedje:
Onze les eindigde met het creatieve moment. Elk kind kreeg een sjabloon en tekende/kleurde zijn favoriete dier.
We kijken ernaar uit om jullie aanstaande zaterdag te zien, wanneer onze school naar Adriana's huis verhuist voor een kookworkshop.
