Het nieuwe schooljaar staat voor de deur, een goed moment om stil te staan bij de goede en minder goede dingen die sinds augustus 2022 zijn gebeurd. Een jaar geleden zat ik achter mijn bureau en bereidde ik me al mentaal voor op wat een overweldigende nieuwe fase in mijn leven zou worden, namelijk naar de universiteit in Nederland gaan en op mezelf gaan wonen. De gedachte maakte me ongerust en de bladen op mijn bureau met essays over "Ion" en "The Lighthouse" werden gebruikt als excuus om me af te leiden van de volgende grote stap in mijn leven. In die tijd had ik geen idee hoe het er in Nederland aan toe ging, hoe anders alles was dan thuis en hoe ik dit avontuur moest aanpakken. Maar bijna een jaar na die schok van het vertrek uit huis kan ik met trots zeggen dat ik wat antwoorden heb gekregen voor de jongere ik die op kantoor studeert voor mijn BAC.
- Hier willen mensen je echt helpen
Een conclusie die me opviel vanaf de eerste dag op de universiteit en die geen seconde veranderd is tijdens mijn eerste 2 semesters in het buitenland. Vanaf het moment dat ik op de campus aankwam om mijn toelatingspapieren in te leveren, voelde ik hoe open de dames van de administratie waren om me te begeleiden en, per slot van rekening, hun werk te doen. Ik legde mijn papierwerk op mijn bureau, gewend aan het gebrek aan empathie van ambtenaren die je overal naartoe sturen waar ze niets te zoeken hebben. Deze angst om niet alles in orde te hebben, of om terug te komen wanneer de ambtenaar in de stemming of op schema was, verdween ongeveer 2 dagen nadat ik op Nederlandse bodem landde. Zelfs naar het gemeentehuis gaan om mijn verhuizing te bevestigen en mijn BSN te halen was een eenvoudige handeling die 10 minuten duurde, precies zo lang als online stond op het platform waar ik mijn afspraak registreerde. Ik hoefde niet in de rij te staan of te wachten tot er meer loketten opengingen, alles verliep soepel. En zelfs als ik een papiertje miste dat op de website stond, was het voldoende om een foto te laten zien met de relevante gegevens, de man in kwestie zei dat vaak mensen die zich aanmelden voor een registratienummer het papierwerk vergeten. Maar gelukkig merkte ik dat er niets was van die bureaucratische krampachtigheid die typisch is voor de Moritische landen thuis, en dat was een welkome afwisseling.
- Openbaar vervoer is echt een optie
En nog een hele goede. Treinen rijden (bijna) altijd op tijd, behoren tot de snelste in Europa, en de korte afstanden tussen steden maken het heel gemakkelijk om het hele land te bezoeken. Bovendien zijn absoluut alle bussen elektrisch en hebben ze vaste routes, waardoor het heel gemakkelijk is om van het ene punt naar het andere te komen, vooral als je nieuw bent in een stad. Alle details over de dienstregeling en het vervoer zijn te vinden op de NS-app, die je zelfs begeleidt bij het aanschaffen van een OV-kaart, speciaal om te betalen voor het openbaar vervoer. Er is ook metro in steden als Amsterdam en Den Haag, ook nieuw, allemaal goede redenen om je auto thuis te laten. Heel wat anders, op een goede manier, dan Roemenië, waar het openbaar vervoer je op wegen duwt die al vol getoeter zitten en vol met vervuilende auto's en bussen, en waar CFR dezelfde late, 60 jaar oude locomotieven levert.
- Het verkeer is veel vrijer
Nu we het er toch over hebben... de wegen in Nederland zijn veel vrijer en mensen geven de voorkeur aan de hierboven beschreven opties of aan lopen. Voeg daarbij het gebruik van de fiets, een echte steunpilaar van het vervoer in Nederland. Ze profiteren van de noodzakelijke infrastructuur, maar ook van een ontwikkelde burgerzin van burgers, die de aanwijzingen en rechten van elke deelnemer aan het verkeer respecteren, of ze nu op 2 of 4 wielen rijden. In Roemenië wordt fietsen ontmoedigd, omdat er weinig fietspaden zijn, terwijl Nederland rotondes heeft aangelegd met speciale rijstroken voor fietsers en gigantische parkeergarages waar mensen hun voertuigen kunnen achterlaten. Dit onderstreept het belang van de lokale bevolking voor efficiënt verkeer en zo weinig mogelijk vervuiling, een waarde die diep in het bewustzijn van de lokale bevolking zit ingebakken, die je vreemd aankijkt als je geen fiets hebt. Voor meer tips over efficiënter verkeer in Nederland, hier is een linkdie meer informatie zou moeten geven.
- Het weer is een beetje wispelturiger dan thuis
En ik heb dit op de harde manier geleerd, in de meest letterlijke zin van de uitdrukking. Ik had verwacht dat Nederland een beetje kouder zou zijn dan ons land, vooral omdat ik uit een zuidelijke stad kom, waar de temperaturen in het voor- en najaar relatief hoog zijn. Maar ik had niet verwacht dat de Nederlandse kou alle kleren die ik de eerste maand had meegenomen zou overwinnen. Tel daar windinvloeden en frequente regen bij op, en we hebben een cocktail van gearomatiseerde thee, neusdoekjes en Nurofen verpakt van thuis meegestuurd gekregen om de regelmatige verkoudheden te bestrijden die me de eerste maanden op de proef stelden. Bovendien zorgt de bijzondere klimatologische situatie van deze staat, met alle 4 de seizoenen in één dag, er misschien wel voor dat velen hun studie willen opgeven en alles wat ze tegenhouden in deze hel van slecht weer.
- Nederlandse prijzen en Roemeense lonen
Het is geen goede combinatie. Vooral niet als je bij de eerste McDonald's ziet dat een menu van 30 lei in Roemenië hier het dubbele kost. Dit verschil kan in het begin schokkend lijken, omdat je misschien niet al te bekend bent met de prijzen thuis, maar na verloop van tijd wordt het rustiger en stel je uiteindelijk een realistisch budget vast. Voor mij heeft dit me veel geleerd over middelenbeheer en besluitvorming, omdat ik altijd rekening moet houden met hoeveel er op de bank staat en tot hoever ik mijn dekbed kan uitrekken. Daarnaast heeft deze kostenfout me meer doen kijken naar het fenomeen inflatie en de effecten ervan op de kosten van voedsel dat mensen elke dag kopen en hoe relevant kleine prijsverhogingen kunnen blijken te zijn.
Bonus
Ik had nooit gedacht dat een land zo overweldigd kon worden door het grote aantal migranten dat het heeft, laat staan een ontwikkeld land als Nederland. Maar na verloop van tijd hoor je verhalen over mensen die hun studie hebben uitgesteld door gebrek aan huisvesting, of hoe anderen contracten hebben getekend die hen verplichten 700 euro te betalen voor een vergeten nachtmerrie. Roemenië heeft deze problemen gelukkig nog niet en Nederland hopelijk binnenkort ook niet, maar de schok van deze realiteit is me tijdens mijn eerste jaar hier voortdurend bijgebleven en zal me anders doen kijken naar de huizenmarkt op andere plaatsen.
Waar het op neerkomt is dat geen enkele plek altijd perfect kan zijn, hoe het er ook uitziet. Maar de mensen die we onderweg ontmoeten kunnen onze verwachtingen van een bepaald gebied wel of niet bevestigen. Al met al raad ik iedereen aan die de kans en het verlangen heeft om deze stap te zetten, om deze beslissing te nemen, want de ervaring en kennis die je opdoet zullen pas na verloop van tijd gewaardeerd worden, en de ontdekking van een nieuwe cultuur en een andere realiteit is onmetelijk.
Artikel door Horia Marin.
Horia is een eerstejaars student in Nederland die Marketing Management studeert. Hij is sinds kort lid van het Rompro-team om zijn studentenervaringen in Nederland te delen en om mensen die hierheen verhuizen te helpen een vlottere start te maken. Ze is een uitgaand persoon die graag betrokken is bij zoveel mogelijk activiteiten en zoveel mogelijk mensen helpt. Ze heeft echter een hekel aan de Nederlandse keuken en vertragingen in het openbaar vervoer.
