"Ik zou graag willen dat steeds meer Roemenen zich gemotiveerd voelen om mee te doen, hoe klein ook, want met een beetje kom je een heel eind, zodat we nog meer projecten kunnen uitvoeren waarmee we meer categorieën kunnen bereiken."

Mihaela Niță maakt sinds mei 2016 deel uit van het marketing- en communicatieteam van de Stichting. Ze beheert de content op rompro.nl en heeft samen met Ghio Coste, de webdesigner van de Stichting, bijgedragen aan het redesign van de website.
Waarom ben je naar Nederland gekomen?

Ik was nooit van plan om te emigreren, maar omdat ik mijn toenmalige partner kende, kwam ik voor hem.

Was je voordat je Roemenië verliet op de hoogte van wat je hier kon verwachten? Had je aangename verrassingen of juist het tegenovergestelde?

Ik heb er geen grondig onderzoek naar gedaan, ik heb heel weinig gelezen en verder wilde ik ontdekken zonder beïnvloed te worden door de beschikbare informatie. Er waren verschillende aangename verrassingen. Vanaf het begin had ik een aangename indruk van de orde en netheid van de openbare ruimte in vergelijking met de situatie in Roemenië.

Minder leuk vond ik het feit dat in het stadje waar ik toen woonde, alle winkels om 18.00 uur sloten en er op zondag niets open was. Het was de eerste cultuurschok, omdat ik gewend was dat ik in Roemenië bijna altijd alles kon kopen.

Hoeveel jaar ben je hier al? Heb je je goed aangepast aan de nieuwe cultuur? Hoe was het proces en hoe lang duurde het? Hoe lang duurde het voor je je thuis voelde?

Ik ben hier nu acht jaar. Ik zou niet zeggen dat ik me heb aangepast aan de nieuwe cultuur, maar eerder dat ik de dingen of gewoonten en waarden heb overgenomen waar ik me in kan vinden. In het begin was het moeilijker, omdat we vaak verhuisden - wat echter geweldig was, omdat ik drie verschillende provincies kon verkennen. Pas in ons derde jaar raakten we gesetteld en toen begon ik me echt thuis te voelen.

Wat vind je nog steeds moeilijk te begrijpen aan de Nederlandse cultuur?

Het feit dat er zelfs in de omgang met familie en vrienden minder spontaniteit is, vergeleken met de manier waarop sociale relaties in Roemenië verlopen. Mensen plannen hun sociale leven graag in hun agenda.

En zoals ik hierboven al zei, vind ik het moeilijk te accepteren dat in een land waar de bevolking overwegend atheïstisch is, religie nog steeds een belangrijke stem heeft in het beleid dat bepaalt hoe winkeliers zaken doen.

Ik vind het net zo moeilijk te begrijpen dat elke keer als er een reden is om te feesten (carnaval, Koningsdag, kermissen, etc.), ik mensen zie die 's ochtends vroeg al dronken zijn (nee, niet van de avond ervoor). Of dat op sommige plaatsen na zes uur 's avonds alles verlaten is en het lijkt op een spookstad.

Wat is er veranderd in je manier van leven sinds je hier woont?

Behalve dat ik meer fiets, heb ik ook geleerd om relaxter te zijn, want in Roemenië leefden we op de snelle manier. In de eerste maanden na mijn komst naar Nederland deed ik bijvoorbeeld nog altijd gehaast boodschappen, om alles snel op de lopende band te zetten om plaats te maken voor de volgende klant, totdat iemand op een dag met een glimlach tegen me zei "Rustig aan!", dus sindsdien heb ik dit gezegde overgenomen.

Hoe ziet u de relatie met andere Roemenen en het behoud van de Roemeense identiteit in het buitenland?

Totdat ik de Stichting een jaar geleden ontdekte, had ik geen contact met andere Roemenen in Nederland, hoewel ik in het begin wel een paar pogingen heb gedaan om met een aantal van hen om te gaan. Ik vind het echter belangrijk om een gemeenschap te vormen en onze belangen te behartigen.

De Roemeense taal is het enige identificatie-element dat ik wil behouden, maar verder streef ik er niet naar om Roemeense gewoonten te behouden.

Ik bewonder onze ambachten en ik respecteer mensen die tradities in ere houden, maar voor mij is het cultiveren van de Roemeense identiteit niet langer een prioriteit, omdat ik mezelf niet langer als strikt Roemeens zie, ook al ben ik wettelijk gezien alleen Roemeen. Maar na de interactie met zoveel culturen voel ik me meer een wereldburger en minder gedefinieerd door wat Roemeens betekent.

Waarom heb je ervoor gekozen om je in te zetten voor de Foundation en wat wil je bereiken?

Ik raakte betrokken omdat ik het motto van de stichting ("samen zijn we beter") goed vond en omdat ik me kon vinden in de voorgestelde doelstellingen.

We zijn een non-profitorganisatie en alles wat we tot nu toe hebben bereikt is te danken aan de toewijding van alle vrijwilligers die tot nu toe een bijdrage hebben geleverd.

Ik zou graag willen dat steeds meer mensen zich gemotiveerd voelen om mee te doen, hoe klein ook, want met een beetje kom je een heel eind en kunnen we nog meer projecten uitvoeren die meer sociale/beroeps-/leeftijdsgroepen bereiken.

Wat vind je leuk om te doen? Welk beroep heb je gekozen en waarom?

Ik heb een graad in filologie, een graad in vreemde talen en in Roemenië heb ik onder andere als tolk gewerkt, maar ook in de reclameproductie. Sinds ik in Nederland ben, ligt mijn werk voornamelijk op het gebied van vertalen, redigeren en ondertitelen.

Wil je ons vertellen over een grappig of interessant verhaal dat je in Nederland hebt meegemaakt?

In het eerste half jaar nadat ik hier kwam nam ik de trein van Den Haag naar Heerlen. Omdat ik de taal nog niet goed kende, begreep ik niet dat er werd aangekondigd dat de trein zich zou splitsen en dat vanaf een bepaalde plek de voorste wagons de ene kant op zouden gaan en de achterste de andere kant op. Dus bleef ik rustig zitten, ook al was de hele wagon leeggelopen.

Dat zou ieder ander zich hebben afgevraagd, maar omdat ik de namen van steden over de luidspreker bleef horen, ging ik verder. Pas toen ik aan het eind van de lijn in Maastricht was, realiseerde ik me wat er eigenlijk was gebeurd. Gelukkig zijn Maastricht en Heerlen niet zo ver weg.

Wat zijn je plannen voor de toekomst en hoe ga je die in de praktijk brengen?

Ik speel met het idee om ooit een creatieve werkplaats te openen omdat ik de behoefte heb om allerlei creatieve dingen te doen. Ik maak persoonlijke decoraties van papier voor verjaardagen, ik heb ook geëxperimenteerd met textiel en allerlei andere materialen.

Je motto of een citaat dat je motiveert.

"Op de dag dat de macht van de liefde het wint van de liefde van de macht, zal de wereld vrede kennen."

We willen graag zoveel mogelijk Roemenen uit de hele gemeenschap in Nederland bij deze serie betrekken, zodat we elkaar kunnen voorstellen en nieuwe contacten kunnen leggen. Als je een bijdrage wilt leveren, stuur dan een bericht naar website@rompro.nl en we nemen contact met je op om je meer informatie te geven over de vragenlijst. We zouden het ook erg op prijs stellen als je iemand laat weten van wie je weet dat die geïnteresseerd zou zijn in deelname.
Wat is jouw reactie?
0Gaaf0Upset0Liefde0Lol

Reactie toevoegen

naar boven
nl_NL